Boeken van februari

Midden in de nacht, in een huis in een rustige straat in een buitenwijk van Minneapolis, worden de ouders van Luke Ellis stilletjes vermoord. Luke zelf wordt in een zwarte SUV geladen en weggereden. Dit alles duurt minder dan twee minuten. Luke wordt wakker in het Instituut, in een kamer die precies op zijn slaapkamer lijkt, alleen zonder raam. Aan de andere kant van de deur zijn meer deuren, met daarachter meer kinderen, die daar allemaal op dezelfde manier zijn beland als Luke. Kalisha, Nick, George, Iris en de tienjarige Avery hebben allen speciale krachten, zoals telekinese of telepathie. Zij zitten in Voorkant. Ooit waren er nog meer kinderen, maar die zijn naar Achterkant verhuisd.

Het personeel van deze sinistere faciliteit, dat onder leiding staat van de genadeloze mevrouw Sigsby, wil de bovennatuurlijke gaven van de kinderen inzetten voor zijn eigen doeleinden. En deinst nergens voor terug om dat te bereiken. Als je meewerkt, krijg je muntjes voor de automaten. Zo niet, dan wacht een wrede straf. Hoe meer kinderen er naar Achterkant worden gestuurd, hoe wanhopiger Luke wordt om te ontkomen en hulp te zoeken. Maar er is nog nooit iemand uit het Instituut ontsnapt…

Ik was in het leesoverzicht van januari nog vrij lyrisch over Het Instituut, toen ik op ongeveer een derde was. Man man man, wat heb ik mezelf daarna erdoorheen moeten slepen. Het duurde gewoon te lang. Het was gewoon te slepend. Dit boek had in de helft van het aantal pagina’s geschreven kunnen worden. Het begin gaat ook wel langzaam, maar dan is het nog spannend en eng. Het middelste stuk en eigenlijk ook de ontknoping zijn naar mijn smaak veel teveel gerekt. Het idee en de kern van het verhaal vind ik fantastisch, maar het sleepte wat mij betreft te lang voort.

Klik hier voor het e-book, klik hier voor het fysieke boek.

NOOIT MEER DIËTEN MAAR GENIETEN VAN ETEN

Diëten werken niet. Althans, niet op de lange termijn. En toch voelen we ons na iedere mislukte afvalpoging schuldig. Waarom heb ik zo’n honger? Wat is er mis met mij? Caroline Dooner biedt je een simpel alternatief om je fysieke, emotionele en mentale relatie met voedsel te herstellen. Het geheim? Eten. Wat je maar wilt. Eer je eetlust en luister naar je honger. Als je lichaam eenmaal uit de survivalmodus is, wordt het steeds makkelijker om te luisteren naar wat het echt nodig heeft. En een gezondere relatie met eten zorgt voor een gezondere jij.

Het FUCK IT-dieet is niet alleen hilarisch geschreven, het is ook wetenschappelijk goed onderbouwd. Een must-read voor elke chronische diëter. Christine Northrup, New York Times #1-bestsellerauteur

Ohh, wat lastig om hier een goed onderbouwd stukje te schrijven over wat ik van dit boek vond. Mijn algehele gevoel na het lezen van dit boek is: wauw. Dat goed dat dit tegengeluid er is. Wat goed dat er zo’n boek is, waarin meer wordt uitgelegd over dieetcultuur, over de dieetindustrie, over waarom diëten niet werken en waarom je niet op dieet zou moeten gaan. Mét een hele duidelijke gezondheidsdisclaimer, dat als je ziek bent, of bijvoorbeeld vanwege je gezondheid iets niet mag (zoals gluten of koemelk), dat dit boek niet voor jou werkt.

Mooi hoe Caroline Dooner heel helder uitlegt waarom BMI onzin is en waarom diëten niet werken. En dat als je honger hebt, je dit niet hoeft te onderdrukken, maar dat je dan gewoon mag eten. Ze leert je over wat intuïtief eten is en hoe je ‘normaal’ kan gaan eten. Met veel voorbeelden en anekdotes (heel Amerikaans) en duidelijke opdrachten leer je over je eigen overtuigingen over eten, afvallen, slank/dik zijn en diëten. Confronterend.
Maar er zijn ook wel wat kanttekeningen.

Ik vind dat ze hier en daar te kort door te bocht gaat. Ik snap dat opmerkingen als ‘Waarom eet je 80% pure chocola, dat is gewoon ranzig’ lekker bekken, maar ik vind het wat te ‘rebels’ en het slaat ook nergens op. Want wat zij juist predikt is dat je moet eten wat je wilt.
Maar ook dat is voor veel mensen toch gewoon echt heel erg lastig? Caroline zegt: eet wat je wilt. Altijd. Heb je cravings, eet het. Heb je honger, eet het. En eigenlijk is het volgens haar ook totaal geen probleem als je eet als je niet echt honger hebt. Maar het probleem hier is dat als ik dit tegen mezelf vertel, dat ik ga ontbijten met cheesecake, lunchen met pasta bolognese en avondeten met friet en kroketten. Ik geloof niet dat ik daar een veel gelukkiger en gezonder persoon van wordt. Caroline zegt dat je vanzelf ‘normaler’ gaat eten als je dit doet, maar ik weet niet of ik dat geloof en of dat bij mij wel zo is. Ik heb een aardig gezond eetpatroon, waarin ook ruimte is voor pasta bolognese en cheesecake en wijn, maar ik vind het ook belangrijk om gezonde dingen te eten en dat doe ik dan ook heel bewust. Maar als ik écht mocht kiezen (lees: als friet gezond was en als ik het 24/7 kon eten en als het me lichamelijk net zo’n goed gevoel gaf als een gezonde salade), dan at ik echt wel friet met een frikandel speciaal in plaats van een salade. Hoe lekker die salade ook is.
En wat ik ook lastig vind aan dit boek, is dat afvallen op zich als iets negatiefs wordt neergezet.
Stel nou dat je om gezondheidsredenen gezonder gaat eten en meer gaat bewegen. Niet omdat je wilt afvallen, dat is niet het doel, maar omdat je gezonder en fitter wilt zijn, en je gezonder en fitter wilt voelen. Lees: dat is bij mij het geval. Na het lezen van dit boek krijg ik bijna het gevoel alsof het slecht is waneer ik afval. Dat lijkt me ook wel weer een beetje gek…

Je merkt, ik vind dit een lastig boek.
Met een lastige conclusie.
Maar wat ik wel mooi vind, is dat Caroline ervoor strijdt om de ‘emotie’ en de ‘zwaarte’ uit eten te halen. Je hoeft je niet schuldig te voelen om wat je eet. Je hoeft niet stress te hebben om wat je eet. Als je eens overeet omdat je per se dat toetje wilde, dan hoef je je daar niet rot om te voelen. Eten mag gewoon eten zijn.
En ze legt goed uit hoe je dat voor jezelf kan fiksen.

Klik hier voor het e-book, klik hier voor het fysieke boek.

Learn how to overcome procrastination and enjoy guilt-free play! One of the most effective programs to combat procrastination, THE NOW HABIT has sold over 100,000 copies, has been translated into 11 languages, and is now revised and updated.

Featuring a new introduction and a new section providing strategies to understand and deal with the role technology plays in procrastination today, THE NOW HABIT offers a comprehensive plan to help readers lower their stress and increase their time to enjoy guilt-free play. Dr. Fiore’s techniques will help any busy person start tasks sooner and accomplish them more quickly, without the anxiety brought on by the negative habits of procrastination and perfectionism.

Ik ben me meer aan het verdiepen in uitstelgedrag en dit is het eerste boek dat ik er over besloot te lezen. En dat is een goede keus! Alle aspecten van uitstelgedrag worden aangestipt, en vooral hoe het nou kan dat je uitstelgedrag vertoont. Er wordt ook veel aandacht gegeven aan hoe je uitstelgedrag de baas kan worden. Heel nuttig boek met veel wetenschappelijk onderbouwing en praktische uitleg. Hier en daar wel wat teveel woorden voor de boodschap, teveel anekdotes, maar ja, het is ook een Amerikaans boek. Die anekdotes kan je ook gewoon overslaan.

Klik hier voor het fysieke boek.

The revised edition of the self-published hit, offering powerful strategies to end procrastination.

Why do we sabotage our own best intentions? How can we eliminate procrastination from our lives for good? Based on current psychological research and supplemented with clear strategies for change, this concise guide will help readers finally break free from self-destructive ideas and habits, and move into freedom and accomplishment. With numerous practical tips for change, Solving the Procrastination Puzzle brings clarity and scientific studies—and a touch of humor!—to the quest for successfully achieving goals. This accessible guide is perfect for entrepreneurs, parents, students, and anyone who wants to get unstuck, stop delaying, and start living their most inspired life.

Het tweede boek over uitstelgedrag dat ik meteen las na het vorige en deze is veel bondiger en korter. Wat praktischer en sneller, met weer wat andere invalshoeken. Ook heel nuttig, en een boek waar ik wat sneller doorheen was. Ook hier heb ik handige dingen uit kunnen halen die een mooie aanvulling zijn op de info uit het boek hiervoor.

Klik hier voor het e-book, klik hier voor het fysieke boek.

Het waargebeurde verhaal dat je in de liefde laat geloven!

“Mijn vader vroeg mijn moeder ten huwelijk binnen 48 uur’ is iets wat Ron Simpson al sinds zijn kinderjaren met trots vertelt. En nu zijn ze al bijna 48 jaar getrouwd. Als jij iedereen in de liefde kon laten geloven, dan zou je dat toch ook aan de hele wereld vertellen?

Stel je voor. Een jongeman reist in zijn soldatenuniform eindelijk terug naar zijn huis in Londen. Onzeker over wie of wat hij daar aan zal treffen, besluit hij in de bus om de bloedmooie vrouw tegenover hem mee uit te vragen. Ze accepteert zijn aanbod, maar reist samen met haar moeder, dus de avond begint met een heerlijk ongemakkelijk diner voor drie. Als de zon ondergaat en moederlief terugkeert naar het hotel, dansen en lachen ze samen tot in de vroege uurtjes en beleven ze de nacht van hun leven. Het sprookje lijkt vroegtijdig onderbroken te worden als hij ontdekt dat zijn droomvrouw de volgende dag al terugvliegt naar Tel Aviv, maar in plaats van afscheid te nemen besluit hij een gok te wagen en gaat all in…

Deze ongekende lovestory vol humor en romantisch lef, laat je smelten van geluk.

In een paar uur op een avond las ik All-In uit, wat een vrolijk en positief boek over de liefde. Heel erg leuk. Romantisch verhaal over de ouders van Ron Simpson, wat hier en daar wel erg cheesy is, maar ook wel weer zo schattig en lief dat het oké is. Geen dikke pil waar je weken mee doet, maar iets wat je tussendoor leest en wat heel vrolijk is. Voor als je zin hebt in een happy verhaal over de liefde. Mooi vormgegeven ook! Leuk om cadeau te doen.

Klik hier voor het e-book, klik hier voor het fysieke boek.