Boeken van september 2019

Voor iedereen die wil stoppen met uitstellen en aan de slag wil gaan.

De miljoenen fans van Marie Forleo halen hun hart op: het langverwachte boek is eindelijk hier. Alles is uitvogelbaar geeft lezers de moed om, ondanks hun angsten, hun dromen waar te maken en significante veranderingen in de wereld teweeg te brengen. Het geloof in ons eigen kunnen staat daarbij centraal.

Alles is uitvogelbaar maakt korte metten met disfunctionele overtuigingen en belemmerend gedrag.
Forleo neemt je stap voor stap mee in de achtbaan van creativiteit, verandering en vooruitgang. Dit meesterwerk helpt je boven alles jouw innerlijke kracht aan te boren.

Op 8 oktober verscheen Alles is uitvogelbaar van Marie Forleo en ik mocht hem al als voorpublicatie lezen (supertof). Dit boek is te gek. Punt. Marie Forleo legt in dit boek aan de hand van veel voorbeelden en opdrachten uit dat alles ‘uitvogelbaar’ is. Als je iets wilt, kan je dat bereiken. Je kan je dromen waarmaken. Het blijft in het boek niet alleen bij uitleg en inspirationele verhalen, maar er zitten ook veel opdrachten in die je echt verder gaan helpen. Marie is rechtdoorzee, duidelijk, soms een beetje grof en vooral heel erg praktisch ingesteld. Ik vond dit boek heel erg inspirerend maar vooral zet het heel erg aan tot actie om aan de slag te gaan met je dromen. Must read voor iedereen die dromen heeft, maar ook nog (te grote) angsten heeft om hier echt mee bezig te gaan.

Klik hier voor het boek.

Café Zon & Zee van Jenny Colgan is een heerlijk vertelde, geestige roman met een flinke dosis romantiek en eilandgevoel. Als je houdt van Jill Mansell of Sarah Jio is dit een boek voor jou.

Eindeloze, lege stranden, prachtige natuur, waarom zou je zo’n plek verlaten? Flora McKenzie weet zeker dat het goed was om het kleine Schotse eiland waar ze is opgegroeid te verruilen voor de anonimiteit van de grote stad. Maar als ze voor haar werk ineens terug moet naar huis, staat ze weer oog in oog met haar luidruchtige familie, en met haar verleden. Met behulp van een kookschrift van haar overleden moeder ontdekt Flora haar liefde voor koken en ze opent een pop-uprestaurant in een stoffig roze pandje aan de haven.
Nu alleen nog bedenken waar haar toekomst eigenlijk ligt…

Ik had heel veel zin in wat luchtigs en lichts en nadat ik laatst een van de boeken van Jenny Colgan cadeau deed aan mijn assistent, besloot ik er nu zelf een te gaan lezen. Vroeger las ik bijna alleen maar chicklit en nu vind ik het heerlijk om het af en toe te lezen, omdat het meestal zulke heerlijke vrolijke feelgoodverhalen zijn waar ik blij van word. En waarbij ik niet heel intens hoef op te letten wie nou precies wie is en wat voor klootzak die was die misschien wel die ene moord gepleegd zou kunnen hebben.
Snap je?
Café Zon & Zee is precies waar ik zin in had. Luchtig, leuk, grappig, blij. En het speelt zich af op een Schots eiland, en ik houd van eilanden, dus dat leek me wel lekker. Ik houd ervan dat Flora ontdekt dat ze zo gek is op koken en eten en dat ze terug op Mure eigenlijk héél erg van haar thuis houdt… En dat ze eigenlijk helemaal niet meer terug wil naar Londen. Dit boek geeft mij meteen een vakantiegevoel. En omdat ik nog wat meer tijd wilde doorbrengen op Mure, besloot ik meteen door te lezen in Het eindeloze strand, het vervolg op dit boek.

Klik hier voor het boek.

Het eindeloze strand van Jenny Colgan is een echte feelgoodroman vol humor en het vervolg op Café Zon & Zee. Als je van Jill Mansell en Jojo Moyes houdt is dit een echte aanrader!

Welkom op Mure, een klein eiland voor de kust van Schotland, vol eindeloos lege stranden en schitterende natuur. Hier runt Flora haar Café Zon & Zee aan de kade bij de haven. Het is een geliefde plek voor toeristen (heerlijk eten) en bewoners (de laatste nieuwtjes).
Maar Flora maakt zich zorgen. Haar vriend Joel is geweldig, maar hij gedraagt zich opeens afstandelijk, en niet alleen omdat hij regelmatig in New York is voor zijn werk. Waar zit hij met zijn gedachten?

Flora’s beste vriendin Lorna is in stilte verliefd op de lokale huisarts, Saif, die gevlucht is uit Syrië. Schokkend nieuws zal zijn leven – en dat van Lorna – veranderen.
Koude winteravonden gaan langzaam over in lange zomerdagen. Vinden Flora en Joel hun geluk terug?

Het vervolg op Café Zon & Zee is meer van hetzelfde. En ook iets meer drama en gedoe, maar dat mag ook wel, deel één was best zoetsappig. Meer Flora, meer Joël, meer strand, meer Café Zon & Zee, meer van de eilandbewoners. Ik werd in dit boek wel een beetje moe van de eindeloze vergelijking van Flora met een waternimf. Iets te vaak vergelijkt Joel haar met een verschijning uit een sprookje en dat wordt wel een beetje te zoetsappig wat mij betreft. Verder: vrolijk en vermakelijk, maar hierna had ik ook wel weer zin in wat anders.

Klik hier voor het boek.

Aan de hand van de persoonlijke verhalen van de drie vrouwen biedt Margaret Atwood de lezer een kijkje in het corrupte systeem van Gilead.

De testamenten is Atwoods langverwachte, adembenemende nieuwe roman. Vijftien jaar na de gebeurtenissen in Het verhaal van de Dienstmaagd heeft het totalitaire regime van de Republiek Gilead nog altijd de macht in handen, maar van binnenuit begint het scheuren te vertonen.
Op dit allesbepalende punt in de geschiedenis komen de levens van drie verschillende vrouwen samen, met mogelijk explosieve gevolgen. Twee van hen groeiden op aan weerszijden van de grens: de bevoorrechte dochter van een hoogstaande bevelvoerder in Gilead en een meisje in Canada dat de verschrikkingen op tv ziet en meeloopt in demonstraties tegen het regime.

De derde vrouw is een van de machthebbers in Gilead, die al jaren aan de top weet te blijven door schandelijke geheimen te verzamelen en in te zetten tegen haar concurrenten. Diep verborgen geheimen brengen deze vrouwen uiteindelijk samen, en confronteren hen met zichzelf en met de vraag hoever ze willen gaan voor waar zij in geloven.

Aan de hand van de persoonlijke verhalen van de drie vrouwen biedt Margaret Atwood de lezer een kijkje in het corrupte systeem van Gilead. Dat doet ze met een indrukwekkende mengeling van spanning, fijnzinnige humor en een virtuoos verteltalent.

Het is lang geleden dat ik zo intens naar een boek uitkeek. Op de dag dat De testamenten uitkwam, ging ik naar de boekhandel om hem te halen en vanaf dat moment heb ik alleen maar gelezen. Dit jaar keek ik de serie The Handmaid’s Tale en daarna las ik ook het boek van Margaret Atwood. De serie gaat verder dan het boek: het stopt niet waar het boek stopt. Wat nu zo gaaf is, is dat Atwood met De Testamenten weer voortborduurt op de serie.
In De Testamenten lees je verhalen van drie vrouwen, hun ervaringen in Gilead. Wat ik bij De testamenten sterker heb dan bij The handmaid’s tale, is dat je merkt dat iedereen in Gilead vooral zijn best doet om het goede te doen. Je leest veel van Tante Lydia in De testamenten en het blijkt zo sterk dat zij diep gelooft in wat ze doet. Ze doet verschrikkelijke dingen, maar allemaal vanuit een sterke geloofsovertuiging. Ze zal zelf geen moment denken dat ze ‘slecht’ is of slechte dingen doet. Ze doet alles voor een positief resultaat.
Erg sterk van Atwood vind ik dat zij alleen dingen in deze verhalen verwerkt die in de geschiedenis ooit echt gebeurd zijn. Het is niet onrealistisch. Het is extreem. Het is terreur, het zijn extreme situaties bij elkaar. Maar het is niet onrealistisch.
Ik heb gesmuld van dit boek. Het beantwoord zoveel vragen waar ik mee zat na de laatste aflevering van de serie, en na het boek. Knap gedaan. Een aanrader voor iedereen die de serie tof vond. En je hoeft niet per se het eerste boek te lezen om te kunnen genieten van De testamenten.

Klik hier voor het boek.

New York, voorjaar 2008. De jonge auteur Marcus Goldman lijdt aan een writer’s block, en dat terwijl de deadline van zijn uitgever nadert. Dan wordt in de tuin van zijn mentor, sterauteur Harry Quebert, het lichaam gevonden van Nola Kellergan, die ruim dertig jaar eerder op vijftienjarige leeftijd spoorloos is verdwenen. Op Nola’s lichaam ligt het manuscript van de roman die Quebert zijn doorbraak naar het grote publiek heeft bezorgd. Harry Quebert is onmiddellijk hoofdverdachte en zijn beroemde roman komt in opspraak. Overtuigd van de onschuld van zijn grote voorbeeld vertrekt Marcus naar Harry’s huis in New Hampshire om de werkelijke toedracht rond de dood van Nola te achterhalen. Maar de waarheid blijkt veel gecompliceerder dan hij dacht.

In De waarheid over de zaak Harry Quebert verbindt Joël Dicker op indrukwekkende wijze een intrigerende moordzaak met een gevoelig geschreven verhaal over schrijverschap, onzekerheid, ambitie, vriendschap en liefde.

‘Begin 2008, dat wil dus zeggen ongeveer anderhalf jaar nadat ik met mijn eerste roman de nieuwe publiekslieveling van de Amerikaanse letteren was geworden, kreeg ik last van een heel zware aanval van writer’s block, een syndroom dat wel vaker schijnt voor te komen bij schrijvers die in één klap overweldigend succesvol zijn.’

De waarheid over de zaak Harry Quebert is een van mijn favoriete boeken. Ik besloot hem te herlezen toen ik hem in de boekenkast zag staan in ons huisje op Terschelling. En wat was het fijn dit te herlezen. Ik begreep meteen weer waarom ik dit jaren geleden zo’n te gek boek vond. De afwisseling tussen de zoektocht naar de moordenaar van Nola en de zoektocht van Marcus naar inspiratie voor zijn boek. De vriendschap tussen Harry en Marcus. Het doorzettingsvermogen van Marcus, het geloof in de goedheid en onschuld van Harry terwijl iedereen al zeker weet dat hij Nola vermoord heeft.
De omgeving is prachtig geschetst, ik ben echt in Aurora en leef daar een tijdje. Ik leer de hoofdpersonen goed kennen en kan geen moment voorspellen hoe het boek afloopt.

Er is ook een televisieserie gemaakt van het boek, het staat op Videoland. Ik ben begonnen met kijken, maar moet nog een beetje wennen.

Klik hier voor het boek.

Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Hij is een charmante man en een kritische journalist, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde, uiterst intelligente vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages én ze is een hacker van wereldklasse.

Mikael wordt benaderd door oud-zakenman Henrik Vanger. Veertig jaar geleden is de zestienjarige Harriët Vanger op mysterieuze wijze verdwenen en vermoedelijk vermoord. De zaak is echter nooit opgelost en inmiddels verjaard. Toch wil Henrik Vanger graag dat Mikael zich hier nog eens op stort. Met hulp van Lisbeth Salander stuit Mikael op een spoor dat rechtstreeks naar een zeer duister en bloedig familiegeheim voert…

Voor het eerst combineerde ik met een boek luisteren en lezen. Met Storytel (zie hier mijn blogpost over luisterboeken en Storytel) luisterde ik een deel tijdens het wandelen, en de rest last ik gewoon in het boek. Je kan dit makkelijk afwisselen door in Storytel met de leesfunctie (dus dat je tekst in beeld krijgt) te checken waar je bent en dan kan je gewoon in je boek verder lezen. Of in de app natuurlijk, maar ik had het boek fysiek.

Ik kende de Millenium-trilogie uiteraard van naam, maar was er nooit aan begonnen. Op Terschelling stond dit boek in de boekenkast in het huisje waar we verbleven en ik besloot er eens in te beginnen. En daar heb ik geen spijt van. Wat is dit fantastisch. Spannend. Vol details zonder langdradig te zijn. Niet voorspelbaar. Heerlijke uitgedachte karakters. Alles komt enorm tot leven als je dit boek leest. Dikke pil, maar ik had het zo uit. Leest als een trein zonder te simpel te zijn. En top dat er nog meer boeken in deze serie zijn, ik ben al bezig met deel twee.

Wat ook bijzonder is: ‘eiland’ of ‘afgelegen plekken aan de kust’ is zeg maar wel een thema in de boeken van deze maand. Zowel in de boeken van Jenny Colgan als in Harry Quebert en dit boek bevindt het hoofdkarakter zich op een afgelegen plek aan de kust. Ik vind het heerlijk me daarin te verplaatsen.

Klik hier voor het boek.