Alleen op vakantie

Alleen op vakantie – dat is toch voor mensen zonder vrienden? Of voor als je geen relatie hebt en als écht niemand met je mee wilt? ‘Is het uit met Willem?’ hoorde ik toen ik alleen wegging. Jaren geleden was ik al eens twee dagen alleen in Parijs, kort geleden was ik alleen op Terschelling. Ik vertel je graag mijn ervaringen over alleen op vakantie zijn.

Angst vooraf

Vooraf was ik wel een beetje nerveus. Nu is Terschelling voor mij een ‘veilige’ plek om alleen naartoe te gaan: ik ken de plek, het is ‘dichtbij’ en het voelt als een tweede thuis. Dat was dus een goede keus om wat tijd alleen door te brengen. Wel was ik bang dat ik me alleen zou voelen, dat ik me zou vervelen, dat ik niet blij zou zijn. Al eens eerder was ik twee dagen alleen in Parijs na een persreis en dat vond ik niet zo leuk. Ik durfde toen niet goed alleen buiten de deur te eten en zat na de stad overdag verkend te hebben alleen op mijn hotelkamer. Ik genoot er niet zo van.
Toch wilde ik het nu proberen. Met mijn werk heb ik alle vrijheid: ik kan mijn laptop pakken en ergens anders gaan werken. En er kan nou eenmaal niet altijd zomaar iemand mee, mensen om me heen hebben ‘normale’ banen en kunnen niet zomaar hun spullen pakken. Ik wel, dus ik deed het nu gewoon eens.

‘Waarom wilde ik dit?’

De dag van vertrek was het 38 graden in Nederland en toen ik zwetend in de haven stond, dacht ik eventjes: ‘Waarom wilde ik dit ook alweer?’ Toen ik eenmaal op het dek van de boot in de zon zat, zat ik echt te genieten. Ik las een boek en zag mijn favoriete eiland in de verte langzaam opdoemen. Yes, ik ben blij dat ik dit gedaan heb!
Eenmaal aangekomen in mijn huisje werd ik verrast: wat een mooi parkje en wat een geweldig schattig klein huisje! Het was schoon, fijn, netjes. Ik ruimde mijn boodschappen op, pakte mijn koffer uit en ging met een koud glas Spa rood in mijn eigen tuintje zitten. En nu? Ik voelde tranen in mijn ogen prikken. Weer dacht ik: ‘Waarom wilde je dit? Geweldig idee, zie jezelf nou.’ Ik baalde van hoe ik me voelde – waarom was ik nou verdrietig? Ik snapte mezelf niet helemaal: het is heerlijk weer, ik zit op mijn favoriete eiland, ik heb een fijn huisje, alles is goed gegaan. Ik belde met Willem en met mijn moeder, ik WhatsAppte met lieve vriendinnen en ik voelde me een stuk beter. Mama zei ‘Als je het overmorgen nog steeds niet leuk vindt, kom je toch gewoon naar huis?’ Een andere vriendin stuurde me: ‘Het maakt niet uit waarom je je nu zo voelt. Voel het gewoon. En schrijf jezelf morgenvroeg een brief met daarin alles wat in je opkomt.’
Ik besluit te douchen en naar het strand te gaan. Ik heb eten in huis, dus ik kan voor mezelf koken, maar ik wil graag naar de plek waar ik voor kom: de zee.

Een van mijn fijnste vakanties ooit

Vanaf dat moment is het goed. Die zondagochtend word ik vroeg wakker na een heerlijke nachtrust en ik rijd naar het strand. Vanaf maandag heb ik een fiets, vanaf dat moment fiets ik elke ochtend rond kwart over zeven naar mijn favoriete plekje. Ook als het hard waait of regent, ik sta elke ochtend rond half acht op het strand. Die eerste dag wandel ik een uur in de zon, daarna ga ik in de duinen zitten om die brief aan mezelf te schrijven.
Ik kwam om te werken, dus elke ochtend maak ik mijn fietstochtje naar het strand rond kwart over zeven, ik wandel een uur, lees of schrijf wat in de duinen en fiets dan weer naar huis. Daar werk ik tot een uur of twee. ’s Avonds als ik na het eten thuiskom, werk ik ook elke dag nog wel een uurtje of twee. Ik werk dus ongeveer halve dagen heb ik met mezelf afgesproken. En ik ben productiéf! Echt fijn. Ik krijg veel meer werk verzet dan thuis, ook omdat ik weet dat ik ’s middags dan echt kan genieten van het lekkere weer, het strand, het bos – waar ik dan ook maar zin in heb.

Vooraf had ik bedacht dat ik vast elke avond zelf zou koken. Elke dag besloot ik weer: ik ga gewoon even een drankje drinken bij die strandtent (elke avond een andere), en als het lekker voelt, blijf ik eten. Elke avond ben ik gewoon uit eten geweest! Dat had ik niet verwacht. Ik heb er zo van genoten. Vooral de maandagavond bij de Zandzeebar was een heerlijke avond. Ik zat daar in de zon, op een loungebank, met een wijntje, lekkere hapjes en een goed boek. Mensen om me heen zaten met elkaar en met mij te kletsen en ik kon mijn glimlach niet van mijn gezicht afkrijgen. Ik genoot intens van het lekkere eten, het uitzicht, de zon: alles waar ik normaal ook van geniet als ik op vakantie ben, maar nu nog een stukje bewuster.

Wat ik zo lekker vond aan het alleen zijn is dat ik écht kon doen waar ik zelf zin in had. Als ik bij een leuke strandtent in de zon zat, en ik wilde daar nog drie uur zitten met een boek en wijn, dan deed ik dat. Als ik om 7.15 wilde gaan wandelen op het strand, dan deed ik dat. Nu ga ik normaal op vakantie met Willem en die vindt alles helemaal prima, maar als je alleen bent, hoef je echt met helemaal niemand rekening te houden.
Ik merkte dat ik nog intenser geniet doordat ik alleen ben. Nu ben ik gewend veel alleen te zijn: ik heb geen collega’s en zit vaak hele dagen thuis alleen te werken. Regelmatig lunch ik alleen buiten de deur. Het is alsof ik alleen veel bewuster ben van wat er gebeurt en van wat ik voel. Ik kan beter stilstaan bij alles om me heen. Daarnaast houd ik héél erg van lezen. Je snapt dat ik daar goed aan toekwam. Ik las de hele dag. Als ik ’s middags even ging koffie drinken aan het strand, en ook als ik ’s avonds alleen zat te eten. Mijn grootste hobby is het combineren van eten en lezen. Ha.
Ik heb veel leuke gesprekken gehad met mensen. Ik ben niet bewust op zoek gegaan naar mensen om mee te praten, maar vanzelf heb je sneller contact als je alleen bent. Ik merkte dat ik zelf ook meer open stond voor allerlei situaties.

Echt nadelen of vervelende momenten heb ik niet ervaren, maar goed, ik was dan ook dichtbij huis, op een bekende plek, en niet echt lang. Het was alleen onhandig als er dingen moesten gebeuren, zoals de auto inpakken – een helpende hand is dan fijn, maar dat red ik ook wel alleen. Ongetwijfeld zullen er lastigere momenten zijn als je echt ver weg vliegt of maanden alleen op reis bent. Zo ben ik op vakantie weleens ziek geweest, en dan is het heel prettig als iemand voor je kan zorgen.
Echt lang alleen reizen is denk ik niet iets wat ik graag zou willen doen, dat is natuurlijk wel weer een heel ander niveau van alleen op vakantie gaan. Wel zorgde ik ervoor dat ik wat extra back-up had voor als bijvoorbeeld mijn telefoon stuk zou gaan, of zo. Ik nam mijn back-up telefoon mee met al mijn belangrijke telefoonnummers erin.

Uiteindelijk ben ik vijf dagen helemaal alleen geweest. Verder kreeg ik twee halve dagen en een nachtje bezoek en op een middag sprak ik af met een vriendin die op Terschelling woont.

Voor mij was dit echt een eye opener. Wat heb ik genoten. Het was echt te gek! Het is fijn dat ik nu weet dat ik dit leuk vind, en dat ik weet dat ik dit vaker kan doen zonder bang te zijn dat ik me alleen voel. Ik was bang voor van alles, maar dat was echt niet nodig – ik heb me op die eerste avond na geen enkel moment ongemakkelijk of alleen gevoeld. Ik heb alleen maar nog meer genoten dan ik normaal doe! Ik vind dit dus een leuke afwisseling voor de vakanties die ik samen met Willem doe, of de persreizen die ik maak. Alleen zijn is écht heel fijn. Ik vind het een aanrader, en als je het eens wilt doen raad ik je aan naar een bekende bestemming te gaan die dichtbij huis is. Om uit te proberen.

Mijn plogs van die week kan je hier lezen: de Sneak Peek met dag 1 & 2, plog 1, plog 2, plog 3 (laatste dag alleen, deels in Harlingen).

Als je overweegt eens alleen op vakantie te gaan: dóen. En bedenk: als je het maar niks vindt, dan weet je dat ook en daar heb je de rest van je leven wat aan. Ik heb zelf alweer een week alleen geboekt voor eind oktober…