Auberge du Bonheur

Wanneer we aankomen in Tilburg wentelen we ons meteen in rust en luxe: wat is het hier wijds, groen en knus. Goede restaurants kunnen soms wat stijf ogen en voelen, dat is hier absoluut niet het geval. We worden hartelijk ontvangen en gaan lekker buiten op het terras zitten: het is heerlijk weer. De volgende keer moeten we maar in de winter gaan, want ook binnen is het smaakvol en gezellig ingericht.

Wij gaan voor het Menu la Nouvelle Auberge, zes gangen.

We beginnen met een aperitief, ons wordt de eigen vermoed aangeraden, met tonic en rozemarijn. Wat leuk, een alternatief voor de gin tonic! Daarbij een amuse, een koude soep van komkommer en meloen met mozzarella. Mozzarella in soep klinkt wat weeïg maar is het alles behalve. Het is fris met een zachte bite en die lekkere punch van de komkommer. Originele amuse!

We starten met de eerste gang, kreeft met buikspek, watermeloen en soja. De stevige lichtzoete kreeft gaat fantastisch samen met de lichtzoete watermeloen, de iets zoute vettige buikspek is een fijne tegenhanger. We drinken er Las Cuadras Viognier & Muscat uit Spanje bij, een heel bloemige witte wijn met smaken van sinaasappel, tropisch fruit en vanille.

We gaan door met vis. Dorade met pulpo (octopus), inktvisinkt, doperwt en schuim van knoflook. Wow, deze komt binnen! De vis is zout en zacht, de pulpo stevig van textuur, de doperwt is romig en fris en de inktvisinkt geeft iets bitters. Wat een smaken bij elkaar! We drinken er een Grauburgunder van Zehe-Clauß uit Mainz, Duitsland bij, met smaken van geel en tropisch fruit, vanille, hennep, gras en vuursteen. Deze heeft ook een bittertje en dat gaat goed samen met het gerecht.

De derde gang is scholfilet met spinazie, truffel en girolles (paddenstoeltjes). Truffel is altijd een klassieke combinatie bij rundvlees, maar zo bij vis is het ook waanzinnig! De scholfilet is stevig en perfect gaar en het hele gerecht is bijna ‘vlezig’ door de truffel en paddenstoelen.
We drinken een Viognier van Domaine Bosquet uit 2017, met smaken van perzik, abrikoos, noten, vanille, toast en kokos. Deze is wat complexer en dat is het gerecht ook.

Het hoofdgerecht is vlees. Kalfsentrecote met wilde tomaat, gedroogde tomaat, artistjok, fregola en een eigen jus met basilicum. Een iets minder spannende combinatie, maar wel heel erg lekker. Ik houd van de porties: deze zijn niet te klein en zeker niet te groot. Soms krijg je bij een vijf- of zesgangendiner nog wel een vrij groot hoofdgerecht en ik ben blij dat dat nu niet het geval is. Het is qua hoeveelheid ook gewoon niet nodig. We drinken er La Causa Del Itata uit Chili bij, een rode wijn van de Pais druif met veel rood fruit, hout, vanille en limoen. Een hele zachte, ronde wijn met rijp fruit.

Het bier is gebrouwen met naalden van de Douglas spar, geïnspireerd door de bosrijke omgeving van het restaurant. Het bier is fris, met smaken van citroen, maar ook zwaardere smaken als karamel en hars. Leuk en lekker om dit ook te proeven bij het hoofdgerecht, al vond ik de wijn een betere combinatie.

Mijn favoriete onderdeel is aangebroken: de kaasplank. Van links naar rechts: Camembert, Sainte-Maure de Touraine (geitenkaas), Rebluchon, Emmentaler, Old Groenendael en Shropshire. Hierbij wat gesuikerde pecannoten, walnoten, rozijnen en brood. Wat een koningenkaasplank is dit. De opbouw is top, de kazen zijn stuk voor stuk héérlijk. En: niet te veel.

Je ziet twee glaasjes: een Taylor’s Select Reserve Port en Duchesse de Bourgogne, een oud bruin bier dat vrij zoet en zuur is. Beide een te gekke combinatie met de kaas en heel erg leuk dat er ook een bieroptie wordt gegeven. Stiekem vond ik het beter combineren dan de port (en dat zegt een groot portliefhebber).

Tijd voor zoet. We krijgen een klein smaakmakertje van witte chocola, venkel en ijs van munt. Heerlijk fris en lichtzoet, top om alle smaken even te neutraliseren (enne, het is gewoon hartstikke lekker). Daarna de finale: het ‘paradedessert’.  Het zijn drie kleine desserts. Een pavlova met Hollandse aardbei, yoghurt en citroen. Ik ben groot pavlova fan en deze is gewoon perfect. Daarbij ook een schaaltje met gebakken perzik, vanille, pecannoten en honing. Romig, zacht en nootachtig. De laatste is gemaakt met de eigen 1712 pure chocolade, kersen en Balsamico. Puur en een beetje zwaar, maar het is maar een klein beetje. We drinken hierbij Brachetto d’Acqui, een zoete mousserende rode dessertwijn uit Noord-Italië. Hij combineert iets minder goed met de pure chocola en kersen, maar bij de andere schaaltjes gaat hij perfect samen.

Deze zes gangen kosten €72 per persoon, daarbij betaal je €7,50 per glas bijpassende wijn. Ik nam halve glazen, die zijn €4. Tafelwater is €4,50 per persoon en daarmee kom je op ongeveer €100 per persoon voor het hele diner. Wat mij betreft een goede prijs-kwaliteitverhouding: het eten en de wijnen zitten op topniveau en ook de hele sfeer, entourage en service is heel erg goed. Het enthousiasme van het personeel is priceless, de sommelier weet goed waar hij het over heeft en brengt het speels en gezellig, en er is zelfs een biersommelier die zijn eigen bier brouwt. Door zijn passie heb ik bij een aantal gangen een half glas bier genomen, en als wijnliefhebber zegt dat toch wel wat.
Als ik nadenk over minpunten is het enige wat ik kan bedenken een aantal rokende mensen om ons heen op het terras, waardoor we een paar keer in een rookwalm zaten.

Wat mij betreft een aanrader en een plek waar wij zeker nog eens naartoe gaan.