Ron Gastrobar: niet krampachtig
Ron Blaauw opende op dezelfde plek als zijn oude restaurant Ron Gastrobar, om eenvoudiger te koken. Een laagdrempeliger restaurant waarin hij weer bezig is vanuit zijn hart te koken in plaats van krampachtig aan het Michelin-idee vast te houden. Bij Blaauw gaat het om superlekker eten in een relaxte sfeer, zonder duizend amuses en stijf gedoe.
Ik heb door de jaren heen bij verschillende restaurants met een of meerdere sterren gegeten en wat mij vaak opvalt is dat het nogal een happening kan zijn. Dat kan heel tof zijn, maar kan soms ook stijfjes overkomen. Het kan een sfeer geven waarin je het gevoel hebt dat je telkens stokstijf rechtop moet zitten en niet net even te hard moet lachen om het grapje van je tafelgenoot. Het idee waar Ron Blaauw zijn Gastrobar runt, vind ik persoonlijk heel erg leuk. Sterreneten, maar dan in een ‘normale’ omgeving.
Lunchen bij Ron
Met een PR-bureau ging ik lunchen bij Ron Gastrobar. De sfeer is chic, maar ‘gewoon gezellig’. Mijn jas wordt bij binnenkomst netjes aangenomen en opgehangen, het personeel is netjes maar niet stijf en het interieur is in bistro-stijl. Houten stoeltjes, marmeren tafeltjes, een houten vloer. Hier kan je prima in spijkerbroek zitten en lekker eten zonder jezelf (verplicht) op te doffen.
Het menu is overzichtelijk: alle gerechtjes kosten vijftien euro, op sommige gerechtjes na waar een supplement bij op komt, of de Big Green Egg gerechten. Desserts zijn allemaal negen vijftig. Ik eet met een groepje van vier en we bestellen allemaal drie gerechtjes: een voor-, hoofd- en nagerecht. En we delen, uiteraard, frietjes.
Steak tartare met Amsterdamse uien tapioca, ansjovis en rundermerg.
Van tafelgenoot: Granny Smith met terrine van foie gras, paling van eveleens en wijn-honingvinaigrette.
Van tafelgenoot: Gerookte zalm met soja tapioca, wasabi en radijs.
Knapperige frietjes van de FrietBoutique met dragonmayonaise.
Ik kan maar moeilijk kiezen, maar besluit te gaan voor twee dingen waar ik gek op ben. Als eerste steak tartare. Deze is met Amsterdamse uien tapioca, ansjovis en rundermerg. Ik ben mega kritisch als het op steak tartare aankomt, het kan nogal snel saai van smaak zijn, of te grof gesneden, of te saai qua texturen. Deze vind ik bijna perfect. Het vlees is enorm smaakvol aangemaakt, met een beetje zure tonen, het is vooral fris. De ‘parels’ van Amsterdamse uitjes erbij zijn superfris en er zitten genoeg krokantjes op zodat het niet een ‘papje’ wordt. Te lekker.
Gebakken ganzenlever met gemarineerde bietjes, madeira rozijnen en VOC-schuim.
Van tafelgenoot: Wagyu hamburger met blauwe kaas en brioche.
Van tafelgenoot: in roomboter gebakken bloemkool met een creme van Pierre Robert.
Mijn tweede gang is biologische gebakken ganzenlever met gemarineerde bietjes, madeira rozijnen en VOC-schuim. Ron Gastrobar gebruikt alleen biologische ganzenlever. Het gerechtje is heel goed qua combinaties: het vettige, intense en smeltende van de ganzenlever met het kruidige schuim en de zoete, dikke rozijnen. Ik ben niet vaak gek op rozijnen in een warm gerecht, maar hierbij geeft het net dat zoete wat het echt nodig heeft.
Als dessert ga ik voor Ron’s surprise ei. Wat een plaatje! Dit is een van de signature dishes van Ron Blaauw. Het ziet er natuurlijk fantastisch uit, maar smaakt ook waanzinnig. Als ik het ei kapot sla, zie ik binnenin ook echt een dooier zitten, die zelfs uitloopt als je hem doorsnijdt. Een heerlijk zoet dessert met veel verschillende texturen, daar ben ik echt gek op. Ik verklap niet teveel over de smaken: deze zijn namelijk echt een verrassing en dat moet je zelf proeven.
Conclusie
Ron Blaauw heeft inmiddels zeven restaurants: Ron Gastrobar, Ron Gastrobar Oriental, Ron Gastrobar Paris, Ron Gastrobar Indonesia, Pasta e Basta en Central Park by Ron Blaauw. Ook heeft hij The Fat Dog: daar kan je een Hot Dog happen en champagne drinken. Ik heb bij de andere restaurants nog niet gegeten, maar ik ben erg benieuwd. Ben jij al eens bij een van zijn plekjes wezen eten (en wat vond je ervan?), of ben je dat van plan?
Wat heb ik heerlijk gegeten bij Ron Gastrobar. Dit is precies waar ik van houd: een relaxte sfeer en dan waanzinnig lekker eten voor een prijs waar je niet spontaan de slappe lach van krijgt. Voor een lunch zoals ik had, ben je €39 kwijt, exclusief drankjes. Ik kan geen oordeel vellen over wijn-spijscombinaties omdat ik er geen wijn bij had (het was een zakelijke lunch), maar dat wil ik zeker later eens proberen, het schijnt dat de Gastrobar een erg goede sommelier heeft.
Je kan een lunch of diner bij Ron Gastrobar zo gek maken als je het zelf wilt en dat vind ik erg leuk. Al denk ik wel dat een diner met vijf of zes gangen qua hoeveelheid wat heftig wordt, maar misschien kan de keuken de porties aanpassen zodra je meer gangen wilt eten.
Een aanrader voor als je graag heel lekker eet of eens een restaurant met een Michelinster wilt proberen, maar geen zin hebt in een mega-rekening of een krampachtige setting. Gaan!