Wijn: WSET Level 2 & mijn favorieten

Ik deelde in november waarom ik de wijnopleiding deed (en waarom WSET) en wat ik allemaal geleerd heb. Inmiddels zijn we een paar maanden (en heel wat wijntjes) verder en mag ik over twee weken eindelijk weer verder leren! Toen ik mijn diploma haalde, schreef ik me vrijwel meteen in voor Level 2. Er is een wereld voor me opengegaan en ik heb er echt een nieuwe hobby bijgekregen, dus ik wilde héél graag nog veel meer leren.

Level 1 is geen ‘verplichte’ opleiding, je kan ook direct met Level 2 beginnen. Ik deed Level 1 omdat ik zeker wilde weten dat ik het leuk genoeg vond voor ik er wat serieuzer mee aan de slag zou gaan. Nu weet ik dat ik het fantastisch vind en ga ik met veel plezier verder met Level 2. Bij Level 2 haal je je Internationaal Wijnbrevet en deze onderwerpen worden behandeld:

• Wijngaard: bodem, bewerkingen, oogst, ziektes, klimaat
• Wijn maken: de wijnkelder, technieken, temperatuur
• Druivenrassen: de belangrijke wijnrassen in de wereld en hun kwaliteiten
• Etiketten leren lezen: zin en onzin op een etiket
• Wijnstreken: alle wijnstreken van de wereld en hun wijnen
• Versterkte en mousserende wijnen: Sherry, Port, Champagne, de technieken
• Zoete wijnen: technieken, stijlen, regio’s
• Gedistilleerd: productie, stijlen, regio’s
• Serveren: serveren en bewaren van wijn
• Wijn en spijs: hoe maak je een goede combinatie

Het heeft deels overlap met Level 1, maar bij Level 2 wordt overal dieper op ingegaan. Ik ga WSET Level 2 doen puur vanuit interesse en hobby, niet omdat ik er qua werk iets mee wil gaan doen. Maar: zeg nooit nooit, natuurlijk.

Ik werk niet in de horeca of in een wijnwinkel, dus ik gebruik de kennis die ik heb opgedaan bij Level 1 waarschijnlijk anders dan vakmensen. Al jarenlang geniet ik van wijn, maar voor mij heeft het nu echt een diepere en veel leukere laag gekregen. In restaurants kies ik nu veel sneller zelf een passende wijn uit bij mijn gekozen gerecht, wat ik voor mijn cursus echt niet kon. Ik herken druiven en streken beter waardoor ik alleen door een etiket of wijnkaart te zien enigszins kan inschatten hoe de wijn zal smaken. Niet dat ik er mega goed in ben, maar ik vind het erg leuk om zelf een wijnkaart of wijnetiket beter te kunnen ‘lezen’ en begrijpen – en een beetje te begrijpen welk eten met welke wijn goed samengaat. Nu maak ik thuis geen hele wijn-spijsarrangementen hoor, maar als ik eens wat lekkers maak, weet ik nu beter daar een wijn bij te kiezen en dat is gewoon leuk.

Daarnaast vind ik het leuk om de wijn goed te ruiken en proeven en daar neem ik altijd even de tijd voor. Ik vind het leuk om veel verschillende dingen te proberen, omdat ik het lekker vind, maar ook om te blijven oefenen. Niet dat ik bij een wijntje op een terras een kwartier een proefnotitie zit te maken, maar ik denk wel even na wat ik nou precies ruik en proef – zo geniet ik ook veel meer van de wijn. Waar ik vroeger vooral dacht: ‘Ja, fris, lekker’, maar ik kon dan niet bedenken waarom ik het lekker vond, of wat ik nou precíes rook en proefde. Dat gaat nu beter en dat maakt het genieten nog veel groter.

Nu loop ik veel vaker een wijnhandel in (mijn favorieten in Zwolle zijn Henri Bloem en Mondovino) met een gerichte vraag, of juist om me te laten adviseren. Voor kerst liet ik me adviseren bij het menu dat ik had gemaakt en daar genoot ik echt van. Maar ik loop ook weleens een wijnwinkel binnen met een heel specifieke vraag of verzoek – ik merk dat ik beter kan uitleggen wat ik wil proberen en daardoor kom ik vaker met een wijn thuis die me ook echt goed bevalt.

Het komt er voor mij op neer dat het van ‘iets wat ik leuk en interessant vond’ naar een echte hobby is gegaan – iets waar ik geen genoeg van kan krijgen.

Nu ik beter weet wat ik lekker vind en veel meer verschillende dingen heb geproefd, heb ik een aantal favoriete wijnen. Sommigen haal ik keer op keer, anderen bewaar ik meer voor speciale gelegenheden of drink ik bij een wijnbar of in een restaurant – en dan vooral omdat ze wat duurder zijn.

Wij hebben inmiddels voor thuis een rode wijn die we altijd in de kelder hebben liggen, ik koop ze per doos van twaalf bij Henri Bloem voor ongeveer €5 per stuk. Het is de Primitivo van Schola Sarmenti uit Salento. Deze intens smakende wijn komt uit het zuidelijkste stukje Italië en heeft heel veel rood fruit, jam-achtige smaken en ook wat kruidigs.

Als ik iets specialers wil qua rood, ga ik bij de wijnhandel meestal kijken bij Italië, ik merk dat wijnen uit Italië me vaak aanspreken. Laatst kocht ik als cadeau de Tenuta Albrizzi Cabernet Sauvignon – Primitivo van Cantine due Palme. Deze kostte €10 en is echt een bak vol rijp rood fruit. Je proeft ook heel duidelijk vanille en een klein beetje leer. Er zitten bijna geen tannines in en dat maakt het echt een lekkere wijn om door te drinken, hier hoef je niet bij te eten – sommige wijnen zijn echt van die ‘eetwijnen’, dat is deze niet per se.

Mijn favoriete rode wijn tot nu toe kreeg ik cadeau en is de Gocce Primitivo di Manduria, nog een primitivo! Echt een van mijn favoriete druiven, ook deze wijn komt uit Puglia. Deze wijn heeft een hoog alcoholpercentage en smaakt naar rood fruit en karamel. Door al dat fruit en die alcohol smaakt hij bijna zoet – echt ongelooflijk lekker! Deze kost rond de €20.

Als ik iets lekkers wits wil drinken, weet ik altijd zeker dat ik met een Sauvignon Blanc uit Nieuw-Zeeland goed zit. SB’s uit Nieuw-Zeeland zitten vaak vol met smaken van tropisch fruit en ze zijn enorm lekker fris. Mijn favoriet tot nu toe is de Latitude Sauvignon Blanc van Stoneleigh. Deze heb ik ook gepresenteerd tijdens mijn examen als mijn favoriete wijn. Deze smaakt heel tropisch, naar lychee en ananas, is lekker zuur en heeft ook iets hooi- of grasachtigs. Deze is wel wat duurder, iets meer dan €20 bij de Hanos, dus iets voor speciale momenten.

Ik vond de Verus Sauvignon Blanc uit Slovenië ook erg lekker, die smaakte bijna alsof ‘ie uit Nieuw-Zeeland kwam, en met een iets vriendelijkere prijs: €11,99. Ik proefde perzik, citrus, groene appel en passievrucht.

Ik ben nog op zoek naar een witte ‘huiswijn’, max vijf euro per fles, maar ik heb hem nog niet gevonden. Nog even doorzoeken, geen enkel probleem wat mij betreft.

Mijn favoriete dessertwijn die ik tot nu toe geproefd heb is de Sauternes van Chateau Gravas. Dit is echt een toetje op zich. Heel zoet, honing-achtig, ik proef ook meloen en het is nog steeds een vrij frisse wijn die niet te stroperig is. Deze is €12,49 voor een half flesje. Fijn aan deze wijn is dat je hem best even kan bewaren na opening, een paar weken in de koelkast. Hier overleeft ‘ie dat zeker niet – het is gewoon te lekker.

Persoonlijk ben ik ook gek op port en PX. Port is een versterkte wijn uit Portugal met een hoog alcoholpercentage (18-20%), PX is Pedro Ximenez en dat is een sherry uit Spanje (15-19% alcohol). De lekkerste port die ik tot nu toe heb gedronken is de Taylor’s 10 Year Old Tawny Port, die smaakt naar krenten, rozijnen en gestoofd fruit. Heel erg zoet, maar heeft ook wel wat zuur waardoor het niet alleen maar plakkerige suiker is. Deze kost €19,95 voor een klein flesje. Mijn favoriete PX tot nog toe is de Reserva de Familia Pedro Ximenez (€11,95 voor een fles) die héél veel vanille heeft. Verder proef ik vooral dadels en vijgen en ook deze is nog best fris voor een PX.

Deze lijst is natuurlijk aan verandering onderhevig: ik heb nog maar zo weinig geproefd en van alles zijn waarschijnlijk nog betere en lekkerdere varianten. Maar voor nu zijn dit mijn favorieten die ik graag drink.

Ik blog niet met regelmaat over wijn, maar laat het me weten als je vragen hebt, bepaalde dingen wilt weten, en tips hoor ik natuurlijk ook heel graag! Bedankt voor het lezen.