Boeken van december 2019

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje John, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee?
Wat betekent het om erbij te willen horen, maar daar niet in te slagen? Hoe leeft je verleden voort in het heden? Hoe zoet is wraak eigenlijk? En kunnen beschadigde mensen elkaar wellicht lijmen?
Zonder handen is een coming-of-ageroman die ontroert, maar je ook onthutst achterlaat.

Zo leuk, de auteur van dit boek stuurde het me op, omdat we een tijd geleden voor de Volkskrant een gesprek hadden gehad over hooggevoeligheid. Ze schreef in het begeleidende briefje dat Kat wel op mij lijkt, ook hooggevoelig, en dat ik het boek misschien wel interessant zou vinden.

Superlief natuurlijk en ook helemaal kloppend. Dit is zo’n boek dat je niet weg kan leggen, waarbij je na elke pagina nóg een pagina wilt lezen, ook als je eigenlijk al wilt stoppen. Het heeft gekke wendingen die Kat zelf ook verrassen, ze belandt in een soort wervelwind waar ze maar lastig uitkomt.
Met behulp van Rif gaat ze wraak nemen op mensen die haar vroeger gepest hebben. En ze weet zelf eigenlijk niet eens of ze dat wel wil. En of het haar wel helpt. Maar ze laat zich meeslepen.
Het is hier en daar inderdaad herkenbaar. Ook dat ze zich door Rif laat beïnvloeden en ze door hem haar grenzen over gaat, omdat ze blij is dat ze eindelijk ergens ‘bij hoort’. Dat heb ik in het verleden ook wel gedaan. Dat ik zó blij was dat iemand met me omging, dat ik me er helemaal anders door ging gedragen. Dat heb ik inmiddels wel van me afgeschud, maar dat deel van het boek kwam wel binnen.

Het is een vrij triest verhaal, eigenlijk. Een verhaal dat je aan het denken zet: is het fijn en nodig om mensen die je pijn hebben gedaan, waar je een work tegen koestert, óók pijn te doen? Of heb je daar vooral jezelf mee?

Klik hier voor het fysieke boek.

‘Rinkeldekink’ van Martine Bijl gaat over de hersenbloeding die zij kreeg in september 2015. Na haar langdurige herstel in een revalidatieoord, waar zij vrijwel alles opnieuw moest leren, bracht ze nog enkele maanden door in een ziekenhuis, waar ze behandeld werd voor depressie. Haar taalvermogen bleef onaangetast. Over therapeuten, over welzijnstaal, de valklas en de ergotherapie, over angsten en wanen, over hoe het voelt als iemand anders in je brein is gekropen en daar de boel dreigt over te nemen schrijft ze eerlijk, met wrange humor, zonder opsmuk en daardoor indrukwekkend.

Martine Bijl kreeg in 2015 een hersenbloeding en daar schreef ze een boek over. Ik vond Martine zo’n innemende, grappige, bijzondere vrouw. Ik keek graag naar haar op televisie en vond vooral een van haar laatste klussen voor Heel Holland Bakt een feest. Ze overleed halverwege dit jaar aan de complicaties van deze hersenbloeding. In de tussentijd schreef ze Rinkeldekink. Rauw, schurend, pijnlijk maar óók heel erg grappig, over alles wat er gebeurde nadat dit haar overkwam. Ze schrijft het zoals het was (denk ik, want ik was er niet bij). Zonder zichzelf te sparen. Met zwarte humor, waardoor ik regelmatig hardop moest lachen. Maar ook moest huilen. Want ze moet door een verschrikkelijk zwart gat zijn gegaan. En dat ze er nu niet meer is vind ik zo verdrietig.
Zo knap geschreven. Een aanrader om te lezen, omdat het vermakelijk is, maar ook raakt, en inzicht geeft in wat er nu eigenlijk gebeurt na een hersenbloeding. Want dat krijg je denk ik alleen maar mee als je het van dichtbij meemaakt…

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.

Een uniek inkijkje in de wereld van de schatrijke Aziatische elite

Als Rachel door haar vriend Nicholas wordt uitgenodigd een zomer in Singapore door te brengen om zijn familie te leren kennen, weet ze dat dit de eerste stap is naar een huwelijksaanzoek. Wat ze niet weet, is dat Nicholas een van de allerrijkste en meest gewilde huwelijkskandidaten van Azië is. En dat de societydames absoluut niet van plan zijn de hoofdprijs aan hun neus voorbij te laten gaan…

Dit boek kreeg ik opgestuurd door de uitgeverij en ik was meteen nieuwsgierig na het lezen van de flaptekst. En wat een boek is dit. Het gaat letterlijk over crazy rich Asians, en dan bedoelen ze met rijk écht rijk. Zo rijk dat ze eigen vliegtuigen hebben, honderden appartementencomplexen en zo rijk dat ze zonder met hun ogen te knipperen een ketting kopen van een miljoen.
En in zo’n familie komt Rachel terecht als ze met haar vriend Nick zijn familie gaat opzoeken in Singapore. En het blijkt wat gekker te zijn dan ze denkt. Extremer. En het blijkt ook dat ze niet zo makkelijk wordt geaccepteerd.

Over de top, natuurlijk. En juist daarom zo leuk. Het is extreem en dat maakt het wonderbaarlijk om te lezen. Wat ik extra leuk vind aan dit boek is dat er veel aandacht aan het eten word besteed. Ik heb al veel gerechten gegoogeld, van nyonya kueh en laksa tot gulab jamun. En nu wil ik naar Singapore.

Ook meteen de film gekeken! Het boek is zoals meestal beter dan de film. Maar daarover later meer in een filmupdate.

Klik hier voor het fysieke boek, klik hier voor het e-book.