Gerard Reve - De avonden
Gerard Reve – De avonden
De avonden is een van de belangrijkste boeken uit de Nederlandse literatuur het is klassiek geworden als de aangrijpende beschrijving van de saaiheid die Nederland in de naoorlogse jaren beheerste. In Frits van Egters weerspiegelt zich de jeugd, die zijn leven ziet verlopen in zinloosheid, eentonigheid en eenzaamheid. humor en de hoop dat er toch een hoger en groter Iets bestaat, houden hem op de been. De geluiden van afschuw over dit boek, bijvoorbeeld door Godfried Bomans, die meende dat Reves geestelijke gezondheid ‘bij een langer aanhouden van deze gesteldheid ernstig gevaar loopt’, zijn inmiddels ernstig tegengesproken door de velen voor wie De Avonden het mooiste boek is dat ze ooit lazen.
Sinds dit jaar heb ik een leesregel voor mezelf, en dat is dat ik alleen boeken uitlees die ik echt leuk vind, waar ik echt plezier aan beleef. Ik vind het erg ingewikkeld om een boek weg te leggen (dingen niet afmaken kan ik niet zo goed), maar ik doe het nu wel als ik op de helft nog steeds niet blij word van een verhaal. Dat was dus het geval bij de Avonden. Sjonge, wat saai. Niet te doen. Toen ik DM’s op Instagram kreeg van mensen die het op het eind nog steeds hemeltergend saai vonden en die na het lezen dachten ‘wáárom las ik dit’ besloot ik te kappen.
Ik snap dat het voor de periode iets bijzonders was: vlak na de oorlog, er gebeurde ‘niks’. Met die gedachte snap ik het boek wat beter. Maar ik vind het nog steeds hemeltergend saai. Dus. Klaar. Al voel ik me wel een beetje een literatuurbarbaar dat ik niet kan waarderen, maar goed. Je kan niet alles leuk vinden.
Klik hier voor het fysieke boek.
Chaim Potok - Davita's Harp
Chaim Potok – Davita’s Harp
De ouders van Davita komen uit verschillende millieus (het joodse en het christelijke), maar vinden elkaar in een gezamenlijke toewijding aan het communisme. Davita, een gevoelig en intelligent kind, moet voor zichzelf gaan uitmaken wat ze wel en niet wil geloven.
In de jaren vlak voor de Tweede Wereldoorlog raakt ze ingewijd in de orthodoxe joodse leer, maar voelt zich daar als jonge vrouw niet geaccepteerd. Ondanks alle angst en pijn slaagt Davita erin iets met zich mee te dragen dat haar innerlijk verwarmt: de zachte tonen van een harp die aan elke deur hing van de huizen waar ze met haar ouders in woonde.
Chaim Potok (1929-2002) verwierf wereldwijd succes met Mijn naam is Asjer Lev en Uitverkoren Potok gaf een stem aan het hedendaagse Amerikaanse jodendom, zoals zich dat in New York afspeelt.
In dit verhaal bleef ik in ieder geval hangen, al had ik met sommige delen ook wel wat moeite. Vooral met het eerste deel eigenlijk, ik kwam er maar lastig in. Het is nu ook niet echt een boek waar je heel vrolijk van wordt – maar dat vind ik ook helemaal niet erg. Je volgt Davita van het moment dat ze een jong meisje is tot ze ouder wordt en dat vind ik altijd mooi in boeken: de ontwikkeling van iemand meekrijgen en iemand echt leren kennen. Dat lukt goed in het verhaal, net als dat ik goed mee kan leven met haar struggles over het geloof, al ben ik daar in mijn eigen leven helemaal niet mee bezig. Indrukwekkend, maar niet een verhaal dat me héél erg aangreep moet ik zeggen.
Klik hier voor het fysieke boek.
Tim Kamps - de Verschrikkelijke jaren tachtig
Tim Kamps – de Verschrikkelijke jaren tachtig
De jaren tachtig. De verteller woont in een woongroep, het restant van een communistische commune, samen met vier moeders, wat andere kinderen en goeroe Bert. De kinderen worden min of meer aan hun lot overgelaten terwijl de volwassenen veel met elkaar praten (het liefst naakt – ‘Als je naakt bent, heb je geen schild,’ zegt Bert), therapie doen, ruziemaken, en opnieuw met elkaar praten (weer naakt). Aan hun lerares op school hebben ze ook niets, want die gaat ook met Bert naar bed. De enige met wie de verteller enigszins kan opschieten, is Donnie.
Als de kinderbescherming dreigt in te grijpen en de volwassenen allemaal in paniek raken, vat de verteller het plan op om samen met Donnie weg te lopen. Naar België. Want daar is de mayo beter.
Bizar verhaal, dit, over een kind dat opgroeit in een commune. En eigenlijk totaal niet oké opgroeit, maar dit zelf helemaal niet doorheeft, want hoe weet je beter als je eigen situatie het enige is wat je kent? Het verhaal is deels gebaseerd op waargebeurde feiten, schrijver Tim Kamps groeide als kind op in een woongroep, maar is ook deels gefantaseerd. Het laat me een beetje murw achter, het is zielig, een tikje ranzig hier en daar, verbazingwekkend en dan toch nog met veel humor geschreven (dat is echt heel knap). Die humor heb je ook wel nodig in dit boek, anders wordt het een heel duister verschrikkelijk verhaal. Ik wilde alleen maar verder lezen en dat telt voor mij altijd als héél goed. Ik las dit boek via Kobo Plus.
Lisette Jonkman - Onbreekbaar 2
Lisette Jonkman – Onbreekbaar 2
Onbegrensde liefde is deel 2 van de romantische serie Onbreekbaar van Lisette Jonkman. Supersnel geschreven, grappig en hot!
Het zou bij scharrelen blijven. Vrienden met benefits. Dat hadden ze zich allebei voorgenomen, maar Ferdi en Abby moeten toegeven dat ze tot over hun oren verliefd op elkaar zijn. Ferdi zou dat het liefst van de daken schreeuwen, maar Abby wil het een beetje onder de pet houden niet alleen vanwege haar snel ontluikende modellencarrière, maar ook vanwege haar gestoorde ex Tom. Toch wordt het in rap tempo serieuzer tussen hen, hoewel Abby zich blijft afvragen of ze wel toe is aan een nieuwe relatie. Net als zij zich wil overgeven aan haar gevoel, breekt Ferdi haar hart en staat ze er onverwacht helemaal alleen voor.
Yessss, Onbreekbaar 2 kwam uit deze maand, dus die las ik meteen. Heerlijk, het vervolg op het verhaal van Ferdy en Abby. Wat kan je daar nou over vertellen zonder dat je verklapt wat er gebeurt? Niks, eigenlijk. En dus zit ik met dezelfde houding als na boek 1: ‘ Soms wil ik ze wel in hun gezicht slaan en zeggen ‘DOE EVEN NORMAAL EN KRIJG VERKERING MET ELKAAR’ maar een verhaal is natuurlijk geen leuk verhaal als er niet wat drama en moeilijk gedoe in zit.’
Ontzettend van genoten. Drama, humor en Lisette weet altijd alles zo te schrijven dat je echt van de personages gaat houden. Ik las dit boek via Kobo Plus.
Klik hier voor het e-book.
Paulien Cornelisse - Taal voor de leuk
‘Taal voor de leuk’ is Paulien Cornelisse haar derde boek over taal. De eerste twee vond ik fantastisch en de derde is minstens zo goed. Het staat vol met kleine stukken over taalfenomenen, woorden of uitdrukkingen. Ik keek afgelopen maand ‘Tokidoki’, de serie over Japanse woorden die Paulien maakte, en nu ik zo lang naar haar stem heb geluisterd, lees ik dit hele boek dus ook in haar stem. Dat vind ik leuk, alsof ze mij het persoonlijk voorleest.
Ik moet bij elke pagina wel een keer hardop lachen en dat is een groot goed, hardop lachen om boeken. Groot fan van Paulien, hier. Ik las dit boek via Kobo Plus.
Ik ben nog steeds niet in mijn ‘normale’ leesflow, maar dat is geen enkel probleem, ik geniet van lezen en dat is waar het om gaat. Wat mij betreft beginnen de echte leesmaanden nu weer: november en december. De maanden dat je lekker veel binnenzit met een boek, een kop koffie en chocola (en Kees naast me en een dekentje over mezelf heen).
Ik heb niet écht een lijstje met boeken die ik dit jaar nog wil lezen eigenlijk, al verslind ik Onbreekbaar 3 natuurlijk meteen als die uitkomt. Mijn ‘reading challenge‘ zette ik voor dit jaar op op 70 boeken en gezien ik er nu 65 heb gelezen, komt dat wel goed. Al was het ook niet erg geweest als ik die challenge niet had gehaald, hoor.
Welke boeken staan nog op jouw lijstje voor 2018?