De voor- en nadelen van trouwen

Laat ik even voorop stellen dat er geen goed of fout is. We leven niet meer in de jaren vijftig en trouwen is echt een optie, geen must. De één trouwt uit romantiek, de ander uit praktische overweging. Sommige mensen trouwen uit principe en sommige uit principe níet.

Ik ben zelf 8 oktober 2020 getrouwd, we wachten nog steeds op de mogelijkheid om een feestje te kunnen geven. Ik was daar laatst weer over aan het nadenken en ik analyseerde voor mezelf; hoe voelt het nou om getrouwd te zijn. Zitten daar nou nog echte voor of nadelen aan? Ik besloot mijn getrouwde vriendinnen allemaal een app te sturen voor hun input en ik kon er twee mooie lijstjes van maken. Er zijn echt wel voor- en nadelen dus. Ik geef je ook gelijk mijn standpunt bij elk voor- en nadeel!

Here we go!

• Als eerste werd er het meest genoemd: ‘je mag die geweldige jurk aan’. Voor mij is dat nooit een issue geweest want ik trek op een normale dinsdag ook wel een geweldig jurk aan als ik wil en trouwjurken vind ik de helft van de tijd niet eens zo geweldig. Maar, ik snap het wel. Een dag helemaal in de glam, helemaal je uiterste beste look, dat heeft wel gewoon wat. Die verlovingsring en trouwring zijn ook niet verkeerd om te hebben :).

• Een mooi feest vieren met iedereen die je lief vindt. Dat was ook een veel genoemd voordeel, Dit is denk ik voor velen toch ook wel de grootste drijfveer achter het daadwerkelijke trouwen. Mij persoonlijk geeft dat ook wel weer stress want ik wil altijd graag dat iedereen met elkaar op kan schieten en ben daar op feestjes altijd veel te veel mee bezig. Toch is het wel heel erg bijzonder denk ik om al die mensen in één ruimte te hebben. Dat ze allemaal komen om júllie liefde te vieren.

• Een vriendin die kinderen heeft met haar, nu man en toenmalige vriend, noemde ook het voordeel dat je bij het vliegen niet meer zo snel om een toestemmingsformulier wordt gevraagd omdat je dezelfde naam hebt als je kinderen. Dat wist ik niet, maar als je een andere achternaam hebt zijn ze in verband met kinderontvoeringen daar wel heel streng op. Sowieso moet je een toestemmingsformulier van je partner hebben als je alleen reist, maar het schijnt dat er minder naar wordt gevraagd als je dezelfde achternaam hebt.
  Voor mij was dezelfde achternaam hebben ook wel een reden ook om te trouwen. Ik vind dat zelf wel mooi als je een gezin hebt. We hebben wel nagedacht of we het wel van deze tijd vonden dat ik Luuk’s achternaam aan nam en wilden ook overwegen om beide, beide namen aan te nemen. Omdat hij Ter Horst heet en ik Bovenhorst vonden we dat ook wel weer een beetje too much Horst in één naam en hebben we het uiteindelijk toch op Ter Horst gehouden.

• Ik vroeg toevallig alleen aan vriendinnen die getrouwd zijn met een man en zij zeiden ook allemaal dat ze het fijn vonden om nu ‘mijn man’ te kunnen zeggen in plaats van ‘mijn vriend’ omdat ze dat volwassener vonden klinken. Ik ben het met ze eens qua gevoel, maar eigenlijk vind ik ook dat het ons niet uit zou moeten maken. Maar goed, eerlijk is eerlijk, ik vind het ook leuker klinken. Hoewel mijn partner ook een prima antwoord is vind ik eigenlijk nu ik er over nadenk. Totaal niet kinderachtig.

• Een praktisch voordeel: trouwen op kan op maandag in veel gemeentes gratis. Een samenlevingscontract of een geregistreerd partnerschap kost geld en ook best wel wat.

• Als je graag kinderen met elkaar zou willen krijgen is trouwen ook wel gemakkelijk, je partner hoeft dan een hoop minder te doen om het kindje te erkennen en aan te geven. Voor ons was dit destijds ook een reden om wel vast te trouwen -ik was zwanger destijds- en het feest dan later te geven. Anders waren we denk ik gewoon nog steeds verloofd geweest omdat we dan alles liever hadden uitgesteld.

• Je hebt wel echt het gevoel dat je dan echt familie van elkaar bent. Dat voelt voor zo althans. Ook door de naam, maar ook door het definitieve gevoel dat je erbij hebt, ook al weten we allemaal dat het absoluut niet definitief hoeft te zijn.

• Je bent erfgenaam van elkaar. Dat is wel heel prettig om geregeld te hebben, hoewel dat ook op andere manieren kan. Als je partner of jouzelf wat overkomt is het wel goed om dingen op papier te hebben staan. Je wil er niet over nadenken maar helaas gebeuren dit soort situaties wel.

• Na die nare is het mooi om af te sluiten met een mooie. Één vriendin noemde deze, omdat zij een partner heeft die niet zo vaak uit wat hij voelt. Het was heel emotioneel om hem die geloftes te horen zeggen, echt een heel bijzonder moment. Ik kan me dat ook goed voorstellen. Geloftes hebben wij nog niet uitgesproken, maar dit lijkt me één van de mooiste en meest emotionele momenten van een bruiloft.

• Voor same sex couples is het ook een reden om te trouwen dat het überhaupt kan. Gewoon gebruik maken van de rechten die mensen voor je niet hadden, gewoon omdat jij ze nu wél hebt. Mensen hebben daarvoor gestreden. Daar kan ik me wel heel erg in inleven.

• Als je een feest geeft bemoeit iedereen zich ermee. Ongevraagd advies, raad en meningen vliegen je om de horen. ‘Je huurt toch wel een fotograaf in?!’, ‘Nee die jurk staat je niet zo goed’ Of: ‘Ik zou dit niet serveren bij het diner’. Zo vermoeiend!

• Ik moest ook wel lachen dat ze allemaal gekscherend zeiden dat je nu voor altijd aan je schoonfamilie vast zit haha. Gelukkig heb ik een hele leuke schoonfamilie dus dat is voor mij alleen maar winnen. Ik kan me wel de horror indenken als je dus een akelige schoonfamilie hebt.

• Als je niet gratis trouwt, of als je wel gratis voor de gemeente trouwt maar nog wel een groots feest wil geven dan moet je de knip trekken. Het is rete, rete duur. Had ik al gezegd duur? Fakking duur. En als leveranciers horen dat het om een trouwsituatie gaat, wordt het nog net iets duurder. Volgens google (niet wetenschappelijk onderbouwt haha) kost een gemiddelde Nederlandse bruiloft zo’n €15000 voor één dag. Holy shit.
  Er zijn manieren om het goedkoper te houden, ik schreef ooit twee artikelen met tips voor een budget bruiloft. Deel één vind je hier en deel twee vind je hier. Maar dan nog.
  Het stomme is, ik wil gewoon nog steeds dat feest haha. We hebben destijds een trouwbrunch gehouden met alleen onze twee gezinnen erbij, maar dat voelde voor ons niet compleet. Hoewel het echt een hele mooie dag was al met al misten we gewoon echt wat essentiële mensen uit ons leven. Voor die mensen en met die mensen willen we alsnog graag een feest vieren. Een verslag van onze trouwdag vind je hier.

• Scheiden is óók duur. Natuurlijk trouw je niet met de intentie om te scheiden maar toch eindigt zo’n 34% (wederom, volgens google, no science haha) in een echtscheiding. Je krijgt dan behoorlijk wat juridische kosten voor de kiezen. Maar goed, net als al die andere mensen ga ik uit van een happy ever after dus dat was voor mij geen reden om het niet te doen.

• Als je eenmaal getrouwd bent is het financieel niet altijd gunstiger. Je bent ineens elkaars toeslagpartner en daardoor kun je minder krijgen. Ik weet hier niet de hoed en de rand van, maar wellicht is het wel goed om dit voor jouw situatie eerst eens uit te zoeken. Ook studieschuld afbetalingen kunnen hoger worden.
  Überhaupt met een onderneming is het goed om eerst na te denken over aansprakelijkheid bijvoorbeeld, voor je de beslissing maakt om te trouwen.

• Sommige tradities van het trouwen zijn alles behalve feministisch als je kijkt naar de oorsprong. Dat ‘we’ als vrouwen wachten tot de man (in hetero relaties dan) ‘ons’ vraagt is niet heel feministisch of bijvoorbeeld dat je vader je weg moet geven (je bent van niemand). Een verlovingsring om aan te duiden dat je ‘van iemand bent’, of nog een akelige waar je niet over nadenkt: het over de drempel tillen. Nou vergt het een sterke vent om deze juicy butt over de drempel te sjouwen, dat ten eerste, maar ten tweede heeft het zijn oorsprong uit de Romeinse tijd waarin meisjes niet wilden maar gewoon mee werden gesleept tegen hun zin in. Brrr.
  Ik gedoog de tradities omdat er vandaag de dag een hele andere lading achter zit, of soms gewoon géén, maar ik kies er zelf niet persé voor. Dat Luuk mij ten huwelijk vroeg kwam voor mij als complete verrassing. Ik zou ook niet uitsluiten om hém te vragen of om het gewoon in overleg te beslissen. Een verlovingsring wilde ik ook voor hem halen maar Luuk had liever alleen een trouwring. Dan leg ik mij daar ook wel bij neer. Een vader die mij weggeeft laat ik 100% achterwege, echt wel uit principe. En dan het over de drempel tillen verhaal, naja… ik denk dat Luuk liever zijn biertje tilt hahaha.

• Tot slot nog een nadeel van het feest vieren. Ik merk dit bij mensen om mij heen best wel gebeuren en ik zie mijzelf ook nog wel in zo’n pakket verkeren. Je moet namelijk echt even je vrienden op een rijtje zetten en daarmee ook op hun plek zetten. Je gaat door je lijstje heen en beslist wie je wel en niet uit gaat nodigen. Wie is daggast en wie is alleen voor de avond uitgenodigd? Wie schrap je überhaupt? Dat kan nare gesprekken opleveren maar anderzijds zie ik het ook wel als even een frisse wind door je sociale kring haha. Oeps.

Ik hoop dat dit artikel je herkenning heeft gebracht, of misschien wel even heeft geholpen om de afweging te maken als je twijfelt. Maar goed, als je partner op één knie gaat dan zeg je waarschijnlijk ook geen nee 😉